Historycznie o wiosce niewiele wiadomo, stara niemiecka nazwa wioski to Gebersdorf. Większość informacji, które posiadamy pochodzi od potomków ludzi, którzy mieszkali tutaj już po II wojnie świtowej. W kamiennej studni przed domem właścicieli wmurowany jest kamień z wyrytą datą 1852. Murowana kamienno-ceglana stodoła na drewnianej krokwi ma wyrytą datę 1868.

 

Po jakości i wielkości budynków, które jeszcze tu stoją można wnioskować, że było to kiedyś miejsce aktywne rolniczo i tętniące życiem, biorąc po uwagę czasy powstania budynków. Podobnie jak większość miejscowości i wiosek w okolicy, tak jak i cały okoliczny region, dawno temu był zamożny i prężnie się rozwijał, dzięki działalności rolniczej oraz wydobywczej węgla brunatnego.

Teren zasiedlony i zapomniany przez komunistyczne władze po wojnie, powoli doprowadzał do migracji miejscowej ludności pozostawiając wioski takie jak Gniewoszyce w rękach żadnego, a okazjonalnie jednego lub dwóch właścicieli. Ostanie lata szczęśliwie przyniosły Gniewoszycom nowych właścicieli różnych posesji, którzy uciekając przed chaosem miejskich aglomeracji znaleźli tutaj oazę ciszy i spokoju. Nowi właściciele inwestując, mają nadzieję przywrócić wiosce dawny blask; proces jest powolny ale systematyczny.

 

Gniewoszyce mają około dziesięciu stałych mieszkańców. Każdy zagubiony turysta porozumie się tutaj w języku polskim, oczywiście oraz w języku angielskim i niemieckim gdyby zaistniała taka konieczność. Bliskość Parku Mużakowskiego, geościeżki dawnej kopalni BABINIA, gdzie znajduje się wieża widokowa, jezior o unikalnych niesamowitych kolorach, rzek dostępnych do spływów kajakowych oraz niezliczonej ilości ścieżek rowerowych oraz pieszych szlaków turystycznych czyni to miejsce unikalnym w skali kraju, dla osób poszukujących spokojnego miejsca do wypoczynku.